Polski
English
ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (skrót):
http://azon.e-science.pl/zasoby/1372Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1372Metadane zasobu
| Tytuł |
Podzols |
|---|---|
| Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Opis |
Podzole mają poziom iluwialny z akumulacją czarnej materii organicznej i/lub czerwonawych tlenków żelaza. Nad nim przeważnie zalega szaro-popielaty poziom eluwialny. Podzole występują na wilgotnych obszarach w strefie borealnej i umiarkowanej, a lokalnie również w tropikach. Źródłosłów: Gleby posiadające iluwialny poziom spodic poniżej poziomu, który ma wygląd popiołu; od ros. pod, poniżej, pod, i zola, popiół. Materiał macierzysty: Zwietrzeliny skał krzemianowych, utwory morenowe, a także kwarcowe piaski aluwialne i eoliczne. W strefie borealnej podzole występują na niemal wszystkich skałach macierzystych. Warunki środowiskowe: Głównie umiarkowane wilgotne i borealne regiony półkuli północnej, na obszarach równinnych lub pagórkowatych, pod wrzosowiskami i/lub lasami szpilkowymi; w wilgotnych tropikach pod luźnymi zadrzewieniami. Profil glebowy: Kompleksy Al, Fe i związków organicznych migrują z warstw powierzchniowych w głąb profilu z wsiąkającą wodą opadową. Metaloorganiczne kompleksy ulegają strąceniu w poziomie iluwialnym spodic; wyżej leżący poziom eluwialny ulega wybieleniu i w wielu podzolach składa się z materiału albic. Poziom eluwialny jest zazwyczaj przykryty cienkim mineralnym poziomem wzbogaconym w materię organiczną. W warunkach naturalnych, na powierzchni podzoli zalega różnej grubości poziom organiczny, przynajmniej w warunkach klimatu borealnego i umiarkowanego. Podzole występują na świecie na łącznej powierzchni około 485 mln ha, głównie w umiarkowanych wilgotnych i borealnych regionach półkuli północnej. Są powszechne w Skandynawii, w północno-wschodniej części Federacji Rosyjskiej oraz w Kanadzie. Poza podzolami strefowymi, znane są mniejsze śródstrefowe areały podzoli, zarówno w strefie umiarkowanej, jak i w tropikach. Tropikalne podzole występują na niecałych 10 mln ha, głównie na rezydualnych zwietrzelinach piaskowców w strefach umiarkowanie wilgotnych oraz na aluwialnych piaskach kwarcowych, np. na wzniesionych obszarach nadmorskich. Dokładne rozmieszczenie tropikalnych podzoli nie jest znane; ważniejsze areały stwierdzono wzdłuż Rio Negro oraz w Gujanie Francuskiej, Gujanie i w Surinamie w Ameryce Południowej, w Azji Południowo-Wschodniej (Borneo i Sumatra), w Papui Nowej Gwinei, a także w północnej i wschodniej Australii. Wydaje się, że w Afryce są mniej powszechne. Mała atrakcyjność podzoli dla użytkowania ornego wynika z niskiej zasobności w składniki pokarmowe, niewielkiej polowej pojemności wodnej oraz niskiego pH. Częstym problemem jest też toksyczność glinu oraz deficyt fosforu. Głównymi zabiegami polepszającymi właściwości podzoli są: głęboka orka (w celu zwiększenia zdolności retencji wody oraz/lub w celu zniszczenia twardego poziomu iluwialnego), wapnowanie oraz nawożenie. Większość podzoli pokryta jest lasami lub zbiorowiskami krzewinkowymi (wrzosowiskami). Tropikalne podzole utrzymują się pod świetlistymi drzewostanami, które bardzo powoli odtwarzają się po ich wycięciu lub wypaleniu. Podzole generalnie najlepiej jest wykorzystywać do ekstensywnego wypasu albo pozostawić pod ich naturalną (klimaksową) roślinnością. (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
| Słowa kluczowe | "Gleba"@pl, "Klasyfikacja gleby"@pl |
| Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
| Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby świata Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
| Licencja | CC BY-SA 4.0 |
| Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
| Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba glejowa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)