Polski
English
ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (skrót):
http://azon.e-science.pl/zasoby/1254Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1254Metadane zasobu
| Tytuł |
Gleba glejowa |
|---|---|
| Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Opis |
Gleby glejowe (GW) są jedynym typem w rzędzie gleb glejoziemnych (Systematyka Gleb Polski wyd. 6, 2011). Typowa budowa profilu: O-A-G (gleba leśna) lub Ap-G (gleba uprawna). Gleby glejowe są glebami topogenicznymi, czyli ich powstanie uzależnione jest od położenia w krajobrazie. Gleby glejowe występują w niskich położeniach, to jest w nieckach, obniżeniach, dolinach, u podnóży stoków oraz przy wypływach wód podziemnych, to jest w miejscach, w których ukształtowanie terenu sprzyja długotrwałemu nasyceniu gleby wodą gruntową. Długotrwały niedobór tlenu powoduje redukcję żelaza do postaci dwuwartościowej, której związki (minerały) mają zabarwienie sine, stalowe, niebieskawe lub zielonkawe, dlatego barwy takie nazywane są reduktomorficznymi. W przypadku sezonowych wahań zwierciadła wody gruntowej i zmian warunków oksydacyjno-redukcyjnych część masy glebowej (wnętrze agregatów glebowych) nadal ma barwy sine, ale część masy glebowej (przy powierzchni agregatów, wzdłuż kanałów korzeniowych) przebarwia się na barwy rdzawe i rdzawobrunatne, świadczące o lokalnej akumulacji związków żelaza trójwartościowego. Obecność barw reduktomorficznych lub mozaiki barwy redukto- i oksymorficznych nazywana jest oglejeniem i świadczy o podmokłości gleby. Im gleba jest silniej objęta barwami sinymi (aż do pokrycia całkowitego) oraz im bliżej powierzchni występuje strefa silnego oglejenia, tym gleba jest bardziej podmokła, co jednoznacznie przekłada się na jej funkcje ekologiczne i produkcyjne. Najsilniej podmokłe gleby glejowe, niezmeliorowane, niekiedy mają na powierzchni warstwę organiczną (torfową lub murszową). Gleby takie świadczą o naturalności ekosystemu, najczęściej leśnego lub łąkowego. Gleby glejowe, w zależności od uziarnienia oraz rodzaju (zasobności wód zasilających) mogą tworzyć siedliska bardzo zróżnicowane pod względem troficznym: od dystroficznych borowych po eutroficznych lasowe, zawsze w typie wilgotnym. Gleby glejowe częściowo zmeliorowane mają podpowierzchniowy poziom glejowy oksydacyjny, to jest z przewagą barw rdzawych lub brunatnych, a dopiero pod nim poziom glejowy redukcyjny, podtapiany wodami gruntowymi. Gleby takie są użytkowane rolniczo jako łąki lub pastwiska, a niekiedy również jako grunty orne (tzw. kompleksy pastewne). W rolnictwie glebom glejowym przypisuje się średnią lub niską wartość produkcyjną, ze względu na ograniczony dobór roślin znoszących nadmierne uwilgotnienie oraz ryzyko niższych plonów w latach wilgotniejszych, gdy wysoki poziom wód gruntowych znacząco pogarsza warunki tlenowe w strefie korzeniowej. (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
| Słowa kluczowe | "Gleba"@pl, "Systematyka gleb"@pl, "Klasyfikacja gleby"@pl |
| Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
| Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby Polski Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
| Licencja | CC BY-SA 4.0 |
| Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
| Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba bielicowa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba rdzawa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)