Polski
English
ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (skrót):
http://azon.e-science.pl/zasoby/1101Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1101Metadane zasobu
| Tytuł |
Gleba bielicowa |
|---|---|
| Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Opis |
Gleby bielicowe (LW) należą do rzędu gleb bielicoziemnych (Systematyka Gleb Polski wyd. 6, 2011). Typowa budowa profilu: O-A-Es-Bhs-C (gleba leśna) oraz Ap-Es-Bhs-C oraz Ap-Bhs-C (gleby uprawne). Zróżnicowanie profilu gleb bielicowych związane jest z procesem wymywania związków humusowych, żelaza, glinu i innych składników w warunkach odpowiednio wilgotnego klimatu. Proces bielicowania zachodzi szczególnie intensywnie pod drzewostanami iglastymi (sosna, świerk, jodła, modrzew) oraz pod roślinnością wrzosowisk. W efekcie procesów bielicowania, górne warstwy gleby maja barwę niemal białą lub szarą, która pochodzi od ziarn kwarcu i skaleni, pozbawionych otoczek żelazistych i próchnicznych (poziom eluwialny, Es, albic). Poniżej występują warstwy iluwialne, wzbogacone w próchnicę (Bh) oraz w żelazo i glin (Bs). W większości gleb bielicowych zachowany jest niewielkiej miąższości poziom A (lub AE), tworzący się w strefie korzenienia roślin runa, wskutek mieszania powierzchniowych warstw przez zwierzęta (np. dziki) lub wskutek wywracania się drzew (wykrotów). Poziom A jest głębszy i wyraźniej odcina się od poziomu Es w przypadku wykonywania upraw mechanicznych przy odnowieniach lasu oraz w przypadku zajęcia gleby pod użytkowanie rolnicze. Gleby bielicowe są typowymi glebami leśnymi, o właściwościach wybitnie niesprzyjających wykorzystaniu rolniczemu. Niska wartość rolnicza wynika zarówno z piaszczystego uziarnienia tych gleb, generalnie niskiej zasobności piaskowego podłoża w składniki pokarmowe, ale także z dodatkowego zubożenia warstw powierzchniowych przez proces bielicowania. Jednakże w regionach, gdzie dominują gleby bielicowe, dawni osadnicy podejmowali próby ich uprawy, nie mając innych gleb do dyspozycji. W zdecydowanej większości gleby te ponownie zostały zalesione w XX wieku, a śladem ich przejściowego rolniczego użytkowania jest obecność głębokiego poziomu Ap, niekiedy w całości obejmującego poziom Es (O-Ap-Bhs-C), przez co profil morfologicznie upodabnia się do gleb rdzawych. Gleby bielicowe tworzą się z piasków różnej genezy, przede wszystkim piasków fluwioglacjalnych i eolicznych, a w górach również z piasków i glin wietrzeniowych lub stokowych, szczególnie na podłożu granitowym i gnejsowym, dającym piaszczysto-gliniastą zwietrzelinę o małej zasobności w składniki zasadowe oraz podatną na zakwaszenie. W Polsce gleby bielicowe występują praktycznie we wszystkich krainach geograficznych, włącznie z wyższymi partiami gór, z wyjątkiem obszarów lessowych, wapiennych oraz fliszowych - marglistych, gdzie brak utworów piaskowych lub zwietrzeliny skalne odporne są na proces bielicowania. Gleby bielicowe tworzą mało żyzne siedliska boru mieszanego lub boru, we wszystkich piętrach wysokościowych (nizinnych, wyżynnych i górskich) oraz w różnych odmianach wilgotnościowych (suche, świeże, wilgotne). (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
| Słowa kluczowe | "Klasyfikacja gleby"@pl, "Gleba"@pl, "Systematyka gleb"@pl |
| Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
| Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby Polski Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
| Licencja | CC BY-SA 4.0 |
| Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
| Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba rdzawa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)