ZGŁOŚ PROBLEMikona ozdobna

Pola oznaczone gwiazdką (*) są wymagane
*
*
*
*
captcha
Zapoznałem/am się i akceptuję regulamin oraz politykę prywatności *

ODSYŁACZE

Link do zasobu (portal):

Link do zasobu (skrót):

http://azon.e-science.pl/zasoby/22869

Link do zasobu (repozytorium):

https://id.e-science.pl/records/22869

Typ zasobu: książka

Znaczenie międzyplonów ścierniskowych w optymalizacji nawożenia azotem jakościowej pszenicy jarej

Widok

Metadane zasobu

Tytuł Znaczenie międzyplonów ścierniskowych w optymalizacji nawożenia azotem jakościowej pszenicy jarej
Osoby Autorzy: Wiesław Wojciechowski
Współtwórcy: Zofia Spiak (Redaktor)
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Opis Dwuczynnikowe doświadczenie polowe założono metodą losowanych podbloków w czterech powtórzeniach. Pszenicę jarą uprawiano w zmianowaniu trójpolowym, której przedplon stanowiła pszenica ozima, a przedprzedplonem był rzepak ozimy. Czynnik pierwszego rzędu stanowiły trzy warianty uprawy przedsiewnej pszenicy, pod którą przyorywano międzyplony: A1) bez międzyplonów ścierniskowych; A2) międzyplon z gorczycy białej; A3) międzyplon z mieszanki roślin strączkowych z owsem.
Czynnikiem drugiego rzędu były cztery dawki nawożenia azotowego: 0; 40 kg (40I); 80 kg (40I + 40II); 120 kg (40I + 40II + 40III). Termin stosowania azotu: I – przed siewem pszenicy, II – faza BBCH 31–32, III – faza BBCH 49. Plonowanie pszenicy jarej znacznie zależało od przebiegu pogody, a zwłaszcza ilości opadów. Przyorywanie międzyplonu bezpośrednio pod pszenicę jarą miało różny wpływ na jej plony: po mieszance strączkowo-zbożowej plon ziarna był istotnie większy niż w uprawie bez międzyplonu, a po gorczycy odpowiednio mniejszy. Intensyfikacja nawożenia azotem powodowała istotny wzrost plonów ziarna pszenicy. Plon ziarna był istotnie skorelowany głównie z cechami kłosa, a w mniejszym stopniu z zagęszczeniem łanu. Analiza regresji wielokrotnej wykazała, niezależnie od uprawy, duże i dodatnie oddziaływanie na plon liczby kłosów, ich długości i masy ziarna z kłosa oraz ujemne liczby ziaren z kłosa. Wykazano korzystne następcze oddziaływanie międzyplonów na cechy plonotwórcze i plon pszenicy. Wydajność ziarna pszenicy po przyoranej dwa lata wcześniej gorczycy była o 9,9%, a po mieszance o 16,9% większa niż w uprawie bez przyorywania zielonej masy. Przyorując mieszankę strączkowo-zbożową, można obniżyć dawkę stosowanego azotu. W tych warunkach uprawy wystarczającą jest dawka 80 kg N·ha-1, po której plon ziarna był istotnie wyższy niż w uprawie pszenicy bez międzyplonu lub po gorczycy i zastosowaniu 120 kg N·ha-1. Potwierdziła to również ocena ekonomiczna, która wykazała, że w tych warunkach uprawy uzyskuje się największą nadwyżkę bezpośrednią. Międzyplony miały istotną rolę w optymalizacji nawożenia azotem pszenicy jarej, odmiany Torka. W każdych warunkach uprawy najwyższa z zastosowanych dawek azotu (120 kg·ha-1), była poniżej wysokości optymalnej. W uprawie bez przyorywania międzyplonów optymalna dawka została określona na poziomie 171 kg N·ha-1, po gorczycy białej była ona o 8,2% większa, a po mieszance strączkowo-zbożowej aż o 24,0% mniejsza. Międzyplony nie powodowały znaczących zmian w jakości ziarna i mąki, a sukcesywną ich poprawę wywoływały wzrastające dawki azotu. Przyoranie międzyplonów znacznie wpływało natomiast na kształtowanie objętości chleba pod wpływem wybranych właściwości mąki. W uprawie pszenicy bez międzyplonu była ona ściśle skorelowana wyłącznie z zawartością glutenu (r = 0,594). W uprawie po gorczycy białej istotne oddziaływanie na tę cechę miały: liczba opadania (r = 0,796), zawartość glutenu (r = 0,656) oraz rozpływalność glutenu (r = 0,677), a w uprawie po mieszance strączkowo-zbożowej, poza wskaźnikiem sedymentacji, objętość chleba była wysoce skorelowana z każdą cechą mąki. Przyorywanie międzyplonów miało wyraźniejszy wpływ na zmiany cech fizycznych i chemicznych gleby niż nawożenie azotem. Przyorywanie gorczycy i mieszanki zwiększało uwilgotnienie gleby i zmniejszało zwięzłość warstwy ornej oraz korzystnie oddziaływało na zawartość węgla organicznego w glebie, azotu, potasu i magnezu, a także zwiększało aktywność drobnoustrojów celulolitycznych. Przyoranie międzyplonów miało korzystny wpływ na ograniczenie zachwaszczenia łanu pszenicy jarej, chociaż zależało ono od rodzaju międzyplonu. Po przyoraniu mieszanki zachwaszczenie zarówno w fazie krzewienia, jak i kwitnienia było mniejsze od określonego w uprawie bez miedzyplonu, a po gorczycy ograniczenie zachwaszczenia obserwowano tylko w fazie późniejszej. Nawożenie azotem różnicowało natomiast istotnie tylko suchą masę chwastów, która zmniejszała się wraz z intensyfikacją nawożenia. Wykazano korzystny wpływ przyorywania międzyplonów, zwłaszcza gorczycy białej, na zdrowotność źdźbeł i korzeni pszenicy. Intensyfikacja nawożenia N powodowała wzrost stopnia porażenia źdźbeł do dawki 80 kg·ha-1, a kolejna jego dawka zmniejszyła go. (Polski)
Uwagi: Monografia zawiera streszczenie w j. angielskim.
7. Książki i czasopisma Wydawnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego
Słowa kluczowe "cechy jakościowe mąki"@pl, "plonowanie pszenicy"@pl, "międzyplon"@pl, "nawożenie azotem"@pl
Klasyfikacja Typ zasobu: książka
Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk rolniczych (2011)
Grupa docelowa: ogół społeczeństwa
Szkodliwe treści: Nie
Charakterystyka Miejsce wydania: Wrocław
Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu
Czas wydania: 2009
Liczba stron: 122
Nazwa serii: Monografie
Numeracja: LXXVI
ISBN: 978-83-60574-73-7
Język zasobu: Polski
Identyfikatory: OAI: 3669
Linki zewnętrzne
Licencja ID-NC-ND
Informacje techniczne Deponujący: Magdalena Kozińska
Data udostępnienia: 29-11-2018
Kolekcje Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

Cytowanie

Skopiowano

Wiesław Wojciechowski. Znaczenie międzyplonów ścierniskowych w optymalizacji nawożenia azotem jakościowej pszenicy jarej. [książka] Dostępny w Atlasie Zasobów Otwartej Nauki, . Licencja: ID-NC-ND, https://azon.e-science.pl/licencje/ID-NC-ND_UPWr.pdf. Data dostępu: DD.MM.RRRR.

Podobne zasoby

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu Nr 212. Melioracja XLI

Leszek Pływaczyk, Mieczysław Chalfen, Jarosław Zygmunt Mirski, Włodzimierz Parzonka, Jan Kempiński, Stella Tahrilova, Ivan Ivanov, Stanisław Marcilonek, Krzysztof Nyc, Edward Gąsiorek, Mieczysław Trybała, Suhial Khayat, Hanna Houszka, Hanna Marszałek, Zbigniew Kuriata, Anna Bartkowiak, Aniela Pawłowska, Jan Sekuła, Jan Medyk, Czesław Opaliński, John Rockson, Barbara Kontowicz-Jerych, Jerzy Oleszek, Zdzisław Pogodziński, Stanisław Kostrzewa, Jerzy Sobota, Stanisław Rojek, czasopismo, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk rolniczych / ochrona i kształtowanie środowiska (2011)

WPŁYW NAWOŻENIA AZOTOWEGO NA PLONY NASION GORCZYCY BIAŁEJ I SAREPSKIEJ

Andrzej Kotecki, artykuł, rozdział, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Dziedzina nauk rolniczych / rolnictwo i ogrodnictwo (2018)

WPŁYW PRZEDPLONU NA PLONOWANIE JĘCZMIENIA JAREGO

Marek Liszewski, artykuł, rozdział, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Dziedzina nauk rolniczych (2018)

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu Nr 128. Melioracja XXIII

Jerzy Kowalski, Włodzimierz Parzonka, Adam Szpindor, Marek Urban, Józef Dzieżyc, Stanisław Bieszczad, Władysław Buniak, Zenobiusz Dmowski, Danuta Dzieżycowa, Lech Nowak, Krystyna Panek, Mieczysław Trybała, Stanisław Rojek, Janina Moszowa, Stanisław Marcilonek, Stanisław Kostrzewa, Anna Pływaczyk, Krzysztof Nyc, Waldemar Balcer, Edward Janus, Donat Dejas, Jan Biegus, Władysław Trzeciak, Elżebieta Bondar, Józef Boćko, Henryk Matusiewicz, Ireneusz Pytel, Stanisław Hus, Jan Szymański, Andrzej Drabiński, Józef Sasik, Zbigniew Janiak, Tadeusz Lis, Laura Radczuk, Olga Szarska, Marian Mokwa, Jarosław Zygmunt Mirski, Mieczysław Różański, Czesław Kotliński, Jan Karolini, Stanisław Mazij, Jerzy Krężel, Małgorzata Brzoza, czasopismo, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk rolniczych / ochrona i kształtowanie środowiska (2011)

Zobacz więcej